De Kunst van het Verdwalen

Geplaatst op Geplaatst in Applied Mythology, Controlled Folly, Improvising Systematically, Systematically Getting Lost, Vision Quest

Mijn leraar en mentaal-spiritueel-krijgskunst mentor, dr. Ronald ‘Back Horse’ Chavers leerde mij, tussen 1980 en 1990 een heleboel dingen.

Twee van de meest memorabele waren: ‘systematisch te verdwalen’ (om nieuwe dingen te ontdekken) en ‘systematische improvisatie’ (alle menselijke actie is herhalend improviseren).

Carlos Castaneda, een Amerikaanse antropoloog, schreef een aantal boeken over de manier waarop hij werd opgeleid door de Tolteskse (inheemse Maya) sjamaan in het overleven van de dood als een spirituele krijger.

Een elementaire techniek van Don Juan, zijn mentor, om in een diep-lerende modus te komen was het ‘verstoren van routines’: raak zo diep mogelijk in de war.

De kunst van het verdwalen is vergelijkbaar met wat Rebecca Solnit prachtig schrijft in haar ‘Fieldguide  in Getting Lost’ (2006).

Voor mij is de kunst van het systematisch leren verdwalen een manier om regelmatig uit mijn comfort zone te komen zodat ik anders leer kijken. Om daarmee mijn pad, de Rode Weg, te kunnen vervolgen. (Zie Vision Quest).

Westerse kosmologiën en culturele realiteiten bieden weinig individuele, nog minder collectief, ruimtes om in diepere (niet-cognitieve) vormen van leren.

The Art of Getting Lost is een oude menselijke vaardigheid die nodig is om in sync(hronie), om opnieuw te verbinden met de natuur en de kosmische cycli, transities en principes.