Trickster

De mensheid, met de woorden van Wim Kayzer, is ‘Een Schitterend Ongeluk (1997) in het licht van evolutie en kosmos.

Wij mensen zijn zoogdieren onderweg in een Exodus uit het dierenparadijs.

Voor onze Exodus uit dit andere paradijs hadden we geen last van man-made disasters. We waren in synchronie met ‘natuurlijke’ cycli, transities en principes.

We waren nog in het Eeuwige Nu en namen de pijn en pracht van de wereld voor wat het was.

De enige manier waarop wij, westerlingen, het paradijs kunnen terugbrengen in ons leven is zoals Nora Bateson haar vader Gregory Bateson laat zeggen: laten we leren te denken zoals natuur werkt.

Veel niet-Europese inheemse culturen (eerste naties) denken/handelen nog zoals natuur werkt. Laten we van hen leren.

Inheemse volken (Indigenous Peoples) creëerden concepten van de ‘Coyote’, de ‘Raven’, de ‘Kachina’ en de ‘Trickster’. In Europa hebben wij slappe, equivalente, aftreksels zoals: Hofnar, Harlekijn (Harlequin), Tijl Uilenspiegel, Reinaard de Vos, Soldaat Schweik. Hermes (Griekse mythologie) en Loki (Noorse mythologie). Op de laatste twee na zijn het vergelijkbare, Europees gewortelde, en daarom gekerstende/gekuiste/beschaafde/gedomesticeerde spiegelende figuren.

Zie ook in bijzonder Anansi in Afro-Caribische gemeenschappen

Deze figuren verleiden/misleiden, ’trucen’ ons in toestanden buiten onze vanzelfsprekende alledaagse werkelijkheid waar wij zeer terughoudend zijn om in terecht te komen.

Als we alledaagse rationaliteit en ego loslaten kunnen we tijdelijk terugkeren naar het dierenparadijs zonder verlies van onze menselijkheid.

Vele vormen van Zuid-Nederlandse, en van elders, carnavalvieringen doen dat jaarlijks. Die brengen transitionele/sacrale ruimtes teweeg met collectieve ervaringen van ‘communitas’.