In sakrale ruimtes

Kunsthistoricus Dudley Young in zijn schitterende ‘Origins of The Sacred: The Ecstasies of Love and War‘ (1997) beweert ‘dat het Sakrale niet gematerialiseerd kan worden’.

Ik vatte dit nogal letterlijk op: wanneer je een kerk/tempel bouwt, een heilig boek schrijft, jouw ‘God’ materialiseert ..dan loop je het risico de toegang naar het Sakrale te verliezen.

Volgens mijn antropologische blik zoeken veel Europeanen/VSers al eeuwen naar die verloren poort naar het paradijs. Wij, monotheïsten, (Joden/Christenen/Moslims) hebben namelijk die toegang tot het paradijs hier op aarde, beginnend ergens 1500 voor Christus, ingewisseld voor het binnengaan van de hemel ná onze dood. Dat is een slechte deal en een wereldbeeld waar veel niet-westers beschavingen/culturen met verbazing naar kijken. Zij keren regelmatig, individueel en samen als familie/gemeenschap tijdelijk, terug naar het (dieren) paradijs. Daarin komen zij diep thuis!

Via mijn studies, artistieke en sjamanistisch reizen naar de werelden van eigen voorouderculturen en met respect sakrale ervaringen ondergaan in andere (niet-westerse) culturen ben ik individueel, in een deel van mijn relaties en regelmatig met groepen studenten in staat het paradijs te bezoeken. Dat noemen we professioneel ‘samen-creëren van transtionele ruimtes 2010‘ en in sjamanistische contexten het binnengaan van ‘co-created sacred spaces 2015‘.

Alleen met veel respect symboliseren in voorwerpen kan helpen ‘sacraal thuis te komen’.

Gregory Bateson & (dochter) Mary Bateson in hun ‘Waar Engelen zich niet wagen: een kentheorie van het heilige’ (1990) deden prachtig werk in het vinden van ‘niet-fixerende’ taal om over het Sakrale te spreken.

First Nations (inheemse culturen) rituelen zijn hierin nog exemplarisch. Zij blijven trouw aan dit oude menselijke principe.

Lao Tze, de Boeddha, Rumi, Hildegard von Bingen, Thoreau, Luther King, Luce Irigaray, Edith Turner wisten het al: de heilige moet telkens weer worden gevonden en opnieuw en opnieuw gecreëerd worden.

Probeert het vast te houden (’te talen’)…. betekent het verliezen….

Als je niet regelmatig humble pie eet kom je niet in staat van gratie.