Kunst en Ambacht

Arts and Crafts was een anti-industriële beweging in het Verenigd Koninkrijk die bloeide van 1880 tot 1910. Aanhangers streefden naar samenhangende (holistische) schoonheid in het ambachtelijk ontwerpen, bouwen en inrichten van gebouwen.

Mijn (smeden-familie-gebonden) dynamische opvatting van ‘Arting & Crafting’ sluit daarbij aan maar legt nadruk op ‘in gratie verkeren’ bij het ervaren en maken van kunst (Van Bekkum 2015).

Het vinden van een stenen vuistbijl in 1980 van 60.000 jaar oud maakte een verbinden van een ver verleden en heden mogelijk (STENEN VUISTBIJL ACI CONTINUITEIT VELE MILENNIA MENSWORDING2)

Kunst en ambacht zijn diep vervlochten geraakt tijdens onze menswording en ambachtelijkheid gaat om toelaten/scheppen van milde/sterke sensaties van welbevinden, thuiskomen en schoonheid.

Een antropologische manier tot begrijpen is meer gericht op hoe wij mensen handwerkend-cognitief onze alledaagse individuele en collectieve werelden her-scheppen en co-scheppen.

Het individuele denken-handelen van ons mensen in deze ‘world-making’ benadering is diep ingebed/ingeweven in reeds millennia oude ‘voorgeschreven’ tijd-situatie gebonden werkelijkheden. Dat zijn onze families, onze lokale/etnische/nationale/religieuze gemeenschappen, onze werksituaties en onze sport/vrije tijdsnetwerken.

In mijn MA scriptie (1988) en in diverse publicaties/presentaties probeerde ik, als klinisch-systemisch antropoloog en als zoon van een smid, een manier van kijken te formuleren van ‘handwerkend-denkend maken’ van onze werelden. In een paper ‘Beauty and Grace in Making Artifacts’ uit 2015 actualiseerde en completeerde ik deze Arting-Crafting-Impulse.