Uit balans en ziek zijn

Ziek zijn in de Westerse cultuur betekent bijna altijd een lichamelijke verstoring van gezondheid.

Gezond worden en blijven is het gevolg van iets, niet het begin.

Heel, in balans en gezond zijn, is uitgangspunt en de norm in de meeste niet-Europese culturen.

Ziek zijn kan in Azië, Afrika en Zuid-Amerika ook duiden op emotioneel en sociaal uit balans zijn, zoals verlies van een dierbare of andere indringende veranderingen in het leven van een persoon, een familie en/of een gemeenschap

Ervaringen van uitgesloten, uitgestoten en beschadigd worden (misbruikt/racisme/huiselijk geweld) betekent in veel niet-Europese culturen ‘zielsverlies’ (zie Susto). Een deel van jouw ‘sacrale uniekheid’ wordt beschadigd wat je diep uit balans brengt en lichamelijk/mentaal ziek maakt.

De opkomst van aanvullende geneeswijzen is in het Westen al meer dan een eeuw gaande net zoals de Westerse geneeskunde zich verspreidde buiten Europa/USA.

Het brede gebruik van aanvullende geneeswijzen in ons eigen land zoals acupunctuur, mindfullness, meditatie, yoga, Tai Chi, QiGong duidt op een lange termijn verschuiving en onderlinge beïnvloeding en integratie van verschillende culturele geneeswijzen.

Vanuit een cultuurvergelijkend (antropologisch) standpunt kan het concept van ‘regelmatig verenigen van lichaam-geest-ziel’ passen bij deze belangrijke verschuivingen rond opvattingen van in balans en gezond zijn.

Voor een arts & crafts activerende representatie  van dit concept zie Schele havik TERUGKERENDE VERLOREN KRACHTEN 1996

Voor een meer intellectuele/academische benoeming ervan zie: 2001 Bekkum Gezondheid als Balanceren van Geest Lichaam en Ziel